Pse presidenti i saj Volodymyr Zelensky dhe gjeneralët e tij vendosën ta marrin këtë vendim tani?
Ka shumë pikëpyetje lidhur me këtë operacion ushtarak.
Ukrainasit tregojnë se kanë ende fuqinë e iniciativës dhe mbi të gjitha vënë në praktikë atë që donin të bënin që në ditët e para të pushtimit, 30 muaj më parë.
Ato nxjerrin në pah vështirësitë e Putinit, i përgjigjen forcës me forcë dhe diktojnë kushtet për një paqe të mundshme në të ardhmen.
“Nëse Putini bombardon Kievin, pse ne nuk mund të godasim Moskën?”, tha në pranverën e vitit 2022 Ministri i Jashtëm, Dmytro Kuleba.
Ishte një pyetje retorike, në atë moment dukej utopike, me rusët të cilët po pushtonin Mariupolin dhe synonin të kapnin Kharkivin e të gjithë Donbassin.
Mbroni Sumy
Një nga qëllimet e pushtimit të rajonit të Kurskut dhe Belgorodit është t’i japë lehtësi qytetit ukrainas Sumy, i vendosur në veri-lindje të vendit pikërisht “përballë” rajoneve ruse të pushtuara ditët e fundit.
Që në ditët e para të sulmit rus në shkurt 2022, ajo është goditur rëndë nga bombardimet e Moskës dhe është prekur nga përpjekjet për të pushtuar trupat tokësore.
Tani ajo është bërë qendra logjistike e një faze të re të konfliktit në këtë front dhe nga objektivi pushtues i ushtrisë është trampolinë për të sulmuar armikun në territorin e saj.
Objektivat strategjikë: gazsjellësi dhe termocentrali bërthamor
Por të paktën dy objektiva të rëndësishëm në pamjet e Kievit shqetësojnë Moskën.
I pari, tashmë i pushtuar nga ukrainasit, është stacioni i kontrollit të gazsjellësit pranë qytetit Sudzha (8 kilometra nga kufiri), ku kalon përafërsisht gjysma e gazit rus që shkon në Evropë.
Një shifër që ilustron një nga anomalitë e shumta të kësaj lufte: Gazi kalon përmes Ukrainës përpara se të arrijë në Hungarinë e Viktor Orbanit, Slloveninë dhe Austrinë në veçanti.
Të gjitha vendet të cilat, në kundërshtim me direktivat e Brukselit, ende varen kryesisht nga Moska për energjinë e tyre.
Burime qeveritare në Kiev zbuluan për Washington Post se tani mund të vendosin të bllokojnë rrjedhën e gazit si një armë për të detyruar Putinin të negociojë për paqen nga një pozicion dobësie.
Por ka një objektiv të dytë, edhe më të rëndësishëm në mendjet e gjeneralëve ukrainas: Termocentrali i madh bërthamor Kursk.
Ashtu si ai ukrainas në Zaporizhzhia, i pushtuar nga ushtarët rusë që në mars 2022 dhe që atëherë në qendër të shqetësimeve ndërkombëtare për shkak të një aksidenti të mundshëm atomik të shkaktuar nga luftimet përreth, termocentrali i Kurskut gjithashtu daton në kohën sovjetike.
Lehtësimi i presionit në Donbass
Një tjetër synim për të cilin kanë menduar strategët e Kievit është sigurisht ai i përpjekjes për të devijuar forcat ruse nga Donbassi, ku situata për ushtrinë ukrainase nuk është aspak e qetë.
Në veçanti, presioni i pamëshirshëm rus në zonën e Donetskut, midis bombardimeve dhe avancimit të ushtarëve, po shkakton humbje ushtarake.
Kështu, shpresa ukrainase është të detyrojë Shtabin e Përgjithshëm të Moskës të bllokojë ofensivën në Donbass me qëllim që të ridislokojë më të mirën e forcës së tyre në Kursk dhe Beol 10-15 kilometra nga kufiri.
Leva negociuese
Një qëllim tjetër dhe ndoshta më të rëndësishëm të pushtimit: Nëse ukrainasit do të arrinin të ruanin në mënyrë të qëndrueshme territoret brenda kufirit rus, ata mund t’i përdorin ato si levë negociuese në negociatat e mundshme të paqes.
Një strategji që i përgjigjet logjikës që ka udhëhequr politikën e qeverisë Zelensky që nga fillimi i pushtimit rus: Putini do të pranojë të negociojë vetëm kur të ketë kuptuar se nuk mund ta fitojë luftën dhe në të vërtetë, nëse ajo vazhdon, rrezikon të humbasë pushtetin në Rusi.
Si po përpiqen trupat ukrainase ta arrijnë këtë?
Skema taktike që ata po ndjekin në këtë fazë të parë të pushtimit duket e qartë: njësi të vogla, të shpejta dhe të shkathëta të veteranëve të trajnuar mirë kanë për detyrë të depërtojnë në territorin rus, të krijojnë kërdi, të godasin dhe më pas të tërhiqen.
E ashtuquajtura “hit and run” e cila synon të çorientojë armikun por edhe të ecë përpara sa më shumë, ndonëse në mënyrë jolineare.
Pikërisht pas tyre, ndërhyjnë batalione më të strukturuara, të mbrojtura mirë nga tufat e dronëve dhe të shoqëruar me artileri, e cila synon të krijojë atë brez sigurie pranë kufirit ndërkombëtar, i cili do të shërbejë si mbrojtje për Sumy dhe vende të tjera.
Rreziqet e operacionit
Analistët janë të ndarë për shanset e suksesit të operacionit.
Për ukrainasit, rreziku mbetet ai i përdorimit të trupave të tyre më të mira, të cilat janë të pakta dhe në shumë raste të dobësuara nga 30 muaj të gjatë dhe të rëndë lufte, dhe të mos jenë në gjendje të mbrojnë në mënyrë adekuate sektorë të tjerë nëse trupat e Putinit do të rrisin presionin.
Por vëzhgimi midis komandave në Kiev mbetet se edhe rusët janë të lodhur dhe rezervat e tyre po mbarojnë.
Në çdo rast, blitz-i përfaqëson një injeksion të rëndësishëm optimizmi në një vend dhe ushtrinë e tij, të cilat, pa dyshim, sot janë të rraskapitura dhe të trembura nga vazhdimi i një konflikti që duket se nuk ka fund.
