Studiuesit në Universitetin e Glasgow-it kanë zhvilluar një metodologji novatore për të eksploruar në mënyrë autonome dhe efikase sipërfaqet planetare me ekipe roverësh. Kjo metodë, e përshkruar në një punim të publikuar në arXiv, përfaqëson një përparim të rëndësishëm në eksplorimin robotik të hapësirës.
Qasja e re integron të dhëna nga burime të ndryshme si të dhëna imazherie, harta dhe informacion nga sensorët për të planifikuar rrugë efektive për roverë të shumtë. Ky sistem fokusohet në dy faza kryesore: krijimi i hartës dhe planifikimi i misionit. Duke përdorur të dhëna nga Mars Reconnaissance Orbiter, veçanërisht nga Krateri Jezero ku roveri Perseverance i NASA-s po operon aktualisht, studiuesit krijojnë harta të detajuara të mjedisit. Këto harta analizohen dhe ndahen në rajone që tregojnë rrugë të sigurta për roverët.
Në fazën e planifikimit të misionit, një hartë shpërndarjeje probabiliteti mbivendoset në këto rajone, duke theksuar gjasat për të hasur pika të interesit shkencor, si formacione specifike shkëmbore që mund të jenë të vlefshme për mostrim. Planifikuesi i misionit identifikon më pas rrugët efikase që maksimizojnë gjasat për të zbuluar këto pika të interesit, duke krijuar rrugë të sigurta dhe të koordinuara për secilin rover në ekip.
Ky planifikues misioni me shumë roverë ofron disa përparësi mbi qasjet ekzistuese. Duke përdorur roverë të shumtë, aftësia shkencore e misionit rritet ndjeshëm. Metoda e re përmirëson efikasitetin dhe sigurinë e kërkimit duke lejuar roverët të mbulojnë një sipërfaqe më të madhe në më pak kohë. Në teste dhe simulime, kjo qasje lejoi pesë roverë të eksploronin në mënyrë autonome 22,500 metra katrorë të terrenit marsian për rreth 40 minuta, duke mbuluar distanca të krahasueshme me udhëtimet më të gjata autonome nga roverët planetarë të vetëm.
Aplikimet e planifikuesit shtrihen përtej eksplorimit planetar për të përfshirë koordinimin e robotëve tokësorë në operacionet e kërkimit dhe shpëtimit. Metoda mund të adaptohet për të krijuar harta të mjediseve të ndryshme dhe harta shpërndarjeje probabiliteti për të theksuar vendet ku robotët kanë më shumë gjasa të gjejnë njerëz që kanë nevojë për ndihmë.
Kërkimet e ardhshme nga Swinton dhe kolegët e saj do të fokusohen në përmirësimin e tolerancës ndaj gabimeve të ekipeve të shumë robotëve. Efektet e gabimeve dhe dështimeve janë një shqetësim kritik në misionet eksploruese të roverëve planetarë. Për të siguruar besueshmëri, robotët duhet të jenë të aftë të diagnostikojnë gabimet në veten e tyre dhe në kolegët e tyre. Pasi gabimet të diagnostikohen, mund të ndërmerren veprime rikuperuese për të zbutur çdo ndikim në rezultatet e misionit. Ky zhvillim i vazhdueshëm synon të krijojë ekipe të besueshme robotësh të shumëfishtë të afta për operim autonom në mjedise komplekse dhe sfiduese.
Më shumë informacione: Sarah Swinton et al, A Novel Methodology for Autonomous Planetary Exploration Using Multi-Robot Teams, arXiv (2024). DOI: 10.48550/arxiv.2405.12790
Zhurnali ku u botua: arXiv
