Kërkuesit nga Instituti Nano i Universitetit të Sidnej po zhvillojnë nanorobota që mund të përdoren për të transportuar medikamente në trupin e njeriut, që synojnë qelizat kanceroze, njoftuan të enjten përfaqësuesit e këtij institucioni arsimor, të cituar nga DPA.
Kërkuesit Minh Tri Luu dhe Shelley Wickham po përdorin metodën e quajtur “ADN origami”, që shfrytëzon aftësinë natyrale të ADN-së për t’u zhvilluar për të krijuar struktura biologjike të reja dhe të dobishme, njoftoi universiteti australian në një komunikatë. Studimi u publikua të enjten në revistën *Science Robotics*.
Shkencëtarët kanë krijuar më shumë se 50 objekte në shkallë nanometrike, përfshirë një nanodinozaur, një robot valltar dhe një hartë miniaturale të Australisë me diametër 150 nanometra – 1,000 herë më e vogël se diametri i një fije floku të njeriut.
Ata përqendruan vëmendjen në krijimin e njësi modulare ADN origami të njohura si “voxele”, të cilat mund të rikonfigurohen në struktura tre-dimensionalo të ndërlikuara.
Nanostrukturat e krijuara mund të programohen dhe adaptohen për funksione të caktuara.
“Ne krijuam një klasë të re nanomaterialesh me veti të përshtatshme, të cilat mund të lejojnë përdorime të ndryshme – nga materialet adaptuese që ndryshojnë vetitë optike në varësi të mjedisit deri tek nanorobotët autonomë të krijuar për të kërkuar dhe shkatërruar qelizat kanceroze”, tha Minh Tri Luu.
“Rezultatet janë pak si kur përdorim Meccano, lodrën inxhinierike për fëmijë, ose ndërtuam një lëkundje për mace të ngjashme me një zinxhir. Por, në vend të metalit ose litarit në shkallë makroskopike, përdorim biologjinë në shkallë nanometrike për të ndërtuar robota me potencial të jashtëzakonshëm”, shtoi Shelley Wickham.
Kur montuan ato “voxele”, kërkuesit përfshinë shirita shtesë ADN-je në jashtëstruktura të nanostruktura. Këto shirita të rinj veprojnë si “zona lidhëse programueshme”, sipas universitetit australian.
“Këto zona veprojnë si Velcro në ngjyra të ndryshme – të dizajnuara që vetëm fije me ‘ngjyra’ të ngjashme (në fakt, sekuenca komplementare ADN-je) mund të lidhen me njëra-tjetrën”, shpjegoi Minh Tri Luu. Kjo mundëson një kontroll të saktë mbi mënyrën se si “voxele” lidhen me njëra-tjetrën, duke mundësuar rezultate të personalizuara.
Terapitë e synuara kundër kancerit janë një nga përdorimet më interesante të kësaj teknologjie, thanë përfaqësuesit e universitetit australian, pasi krijimi i kutive robotike në shkallë nanometrike që mund të dërgojnë medikamente drejtpërdrejt në zonat e synuara të trupit është një metodë me potencial të jashtëzakonshëm.
Duke përdorur ADN origami, shkencëtarët mund të krijojnë nanorobota që reagojnë ndaj sinjaleve biologjike specifike, duke siguruar kështu që medikamentet të lirohen vetëm kur dhe ku janë të nevojshme. Kjo mund të bëjë që trajtimet kundër kancerit të jenë më efikase, duke reduktuar njëkohësisht efektet anësore.
Përdorime të tjera të mundshme përfshijnë aplikime mjekësore, si dhe në industrinë e informatikës dhe elektronikës. Kërkuesit gjithashtu po analizojnë mënyrat se si kjo metodë mund të çojë në përmirësimin e teknologjive të verifikimit të imazheve dhe në teknika të përmirësuara të diagnostikimit mjekësor ose sigurisë.
“Kjo kërkime na lejon të imagjinojmë një botë ku nanorobotët mund të punojnë në një gamë të gjerë detyrash, nga trajtimi i trupit të njeriut deri te ndërtimi i pajisjeve elektronike futuriste”, tha Shelley Wickham.
