Ky imazh e teleskopit hapësinor NASA/ESA Hubble paraqet NGC 1672, një galaktikë spirale me shirit e vendosur 49 milionë vite dritë larg Tokës në yjësinë Dorado. Kjo galaktikë është një spektakël i shumëanshëm drite, që tregon një varg mbresëlënës dritash qiellore të ndryshme.
Si çdo galaktikë spirale, yjet që shkëlqejnë mbushin diskun e saj, duke i dhënë galaktikës një shkëlqim të bukur. Përgjatë dy krahëve të saj të mëdhenj, flluskat e gazit të hidrogjenit shkëlqejnë me një dritë të kuqe të thellë, të ushqyer nga rrezatimi i yjeve të sapolindur të mbështjellë brenda tyre. Pranë qendrës së galaktikës gjenden disa yje veçanërisht spektakolare të vendosura brenda një unaze gazi të nxehtë.
Këta yje të sapoformuar dhe jashtëzakonisht të nxehtë lëshojnë rreze të fuqishme X. Më pranë, në vetë qendrën e galaktikës, ndodhet një burim edhe më i ndritshëm rrezesh X, një bërthamë galaktike aktive. Ky burim i fuqishëm rrezesh X e bën NGC 1672 një galaktikë të tipit Seyfert. Ai formohet si rezultat i materies së nxehtë që rrotullohet në diskun e akumulimit rreth vrimës së zezë supermasive të NGC 1672.
Së bashku me yjet e rinj të ndritshëm dhe bërthamën e saj të fuqishme me rreze X, një nga veçoritë kryesore të kësaj imazhi është drita më kalimtare dhe e përkohshme: një supernovë, e dukshme në vetëm një nga gjashtë imazhet e Hubble që përbëjnë këtë kompozitë. Supernova SN 2017GAX ishte një supernovë e tipit I, e shkaktuar nga kolapsi bërthamor dhe shpërthimi pasues i një ylli gjigant që kaloi nga e padukshme në një dritë të re në qiell për vetëm disa ditë.
Supernova tashmë po venitet dhe është e dukshme si një pikë e vogël e gjelbër pak poshtë kthesës së krahut spiral në anën e djathtë. Astronomët dëshironin të kërkonin për ndonjë yll shoqërues që mund të kishte pasur ylli pararendës i supernovës—diçka e pamundur për t’u zbuluar pranë një supernove aktive—prandaj ata kapën me qëllim këtë imazh të supernovës në shuarje.
Kohët e fundit, NGC 1672 ishte gjithashtu ndër një grup galaktikash të fotografuara me Teleskopin Hapësinor James Webb të NASA/ESA/CSA, duke treguar unazën e gazit dhe strukturën e pluhurit në krahët e saj spiralë.
