Të nxitura kryesisht nga Giorgia Meloni dhe Marine Le Pen, partitë evropiane të ekstremit të djathtë kanë regjistruar një progres të vogël në zgjedhjet për Parlamentin Evropian, pa arritur të ndryshojnë raportet e forcave në Parlamentin Evropian, por liderët e shumicës së madhe pro-evropiane të përbërë nga popullorët, social-demokratët dhe liberalët mund të duhet të bëjnë disa kompromise ndaj formacioneve sovraniste, shënon të hënën AFP.
Pas rezultateve të mira të arritura në zgjedhjet evropiane në vende si Italia, Franca, Gjermania, Holanda, Austria apo Greqia, partitë e djathta nacionaliste dhe euroskeptike do të kërkojnë të ndikojnë më shumë politikat e BE-së, edhe pse në tërësi në Parlamentin Evropian kanë marrë vetëm 13 mandate më shumë se legjislatura e mëparshme, bazuar në rezultatet paraprake, duke llogaritur megjithatë në mbështetjen e rreth 50 eurodeputetëve të tjerë me të njëjtën orientim, por që nuk janë të lidhur me asnjërën nga dy grupet politike nacionaliste në Parlamentin Evropian.
Këto dy grupe, përkatësisht Konservatorët dhe Reformistët Evropianë (ECR) dhe Identiteti dhe Demokracia (ID), megjithatë kanë divergjenca të rëndësishme, si për shembull qëndrimi ndaj mbështetjes për Ukrainën në luftën me Rusinë. Në grupin ECR gjenden veçanërisht partia italiane Vëllezërit e Italisë, partia spanjolle Vox dhe Partia e Ligjit dhe Drejtësisë (PiS) polake, ndërsa në grupin ID formacioni italian Lega dhe ai francez Ribashkimi Kombëtar (RN).
Duke qenë në krye të partive kryesore të Italisë dhe Francës, liderja e partisë “Vëllezërit e Italisë” (Fratelli d’Italia – FDI) dhe presidentja e grupit të partisë “Ribashkimi Kombëtar” (Rassemblement National – RN) në parlamentin francez, Giorgia Meloni dhe Marine Le Pen, do të duhet të presin rezultatin e zgjedhjeve legjislative të parakohshme në Francë më 7 korrik për të përfunduar strategjitë e tyre, pasi presidenti francez Emmanuel Macron ka shpërndarë dhomën e ulët të parlamentit pas humbjes së rëndë të pësuar në zgjedhjet evropiane të shumicës së tij përballë formacionit të Marine Le Pen dhe të udhëhequr nga Jordan Bardella, ky i fundit tashmë aspiron për postin e kryeministrit.
Presidentja e Komisionit Evropian, Ursula von der Leyen, kandidate e Partisë Popullore Evropiane (PPE) për një mandat të ri në këtë post, ka lënë të hapur derën për një marrëveshje me Meloni, të cilën e sheh si një partnere kompromisi, pro-BE dhe pro-Ukrainë, ndryshe nga anëtarët e grupit Identiteti dhe Demokracia (ID), të cilët i ka cilësuar si “kukullat” e presidentit rus Vladimir Putin.
Gjithsesi, ndërsa në fushatën zgjedhore për europarlamentare Marine Le Pen ka paraqitur idenë e formimit të “një grupi të madh sovranist” në Parlamentin Evropian, Giorgia Meloni është e rezervuar ndaj aspiratave “hegemonike” franceze dhe preferon bashkëpunimin bazuar në një qasje rast pas rasti.
Në këtë kontekst, popullorët evropianë dhe aleatët e tyre social-demokratë, liberalë dhe ndoshta gjithashtu të Gjelbër, të dobësuar nga humbja e shumicës së presidentit francez Macron dhe nga ajo e koalicionit të kancelarit gjerman Olaf Scholz, mund të duhet të bëjnë në Parlamentin e ri Evropian disa kompromise ndaj partive nacionaliste dhe euroskeptike.
“Me siguri do të duhet të bëjnë disa gjeste ndaj votuesve evropianë mbi disa çështje që janë ngritur nga këto parti, veçanërisht emigracionin dhe Paktin e Gjelbër”, shpjegon Marc Lazar, profesor në universitetin francez Sciences-Po. “Do të kemi mbi disa tekste (legjislative) një përmbysje të aleancave me vota konvergjente”, parashikon ai.
