Një ekip shkencëtarësh kompjuterikë, astronomë dhe historianë në Berlin kanë përdorur aplikacione të mësimit të makinerive për të mësuar më shumë rreth historisë evolutive të mendimit astronomik evropian në shekujt e 15-të dhe të 16-të. Në studimin e tyre të botuar në revistën *Science Advances*, grupi trajnoi aplikacionet e mësimit të makinerive për të kuptuar tekstet e shkruara me dorë, grafikat, tabelat dhe të dhëna të tjera nga tekstet e kohës.
Gjatë dekadave të fundit, shkencëtarët nga shumë fusha kanë kuptuar që kishte shumë pak individë që krijuan një ide vërtet të re krejtësisht nga e para. Kjo është padyshim e vërtetë për arritjet shkencore, përfshirë ato në fusha si astronomia.
Në këtë studim të ri, studiuesit vënë në dukje se kishte shumë shkencëtarë përveç Galileo-s, Kepler-it dhe Kopernikut që kontribuan në evolucionin e mendimit astronomik gjatë shekujve të 15-të dhe të 16-të në Evropë, dhe me këtë edhe në edukimin e atyre që sapo hynin në këtë fushë.
Shumë prej këtyre njerëzve krijuan tekste për të përfshirë idetë e tyre dhe/ose për t’i prezantuar ato për të tjerët, qoftë profesionalisht ose si një tekst shkollor. Studiuesit mblodhën më shumë se 300 të tilla si pjesë e një studimi për të kuptuar më mirë si u zhvillua fusha e astronomisë. Por ata e dinin që do të duhej shumë kohë për një ekip të vogël njerëzish për të studiuar këto, ndaj iu drejtuan mësimit të makinerive.
Studiuesit trajnuan një aplikacion të mësimit të makinerive mbi 76,000 faqe nga tekstet, të cilat përfshinin tabela numrash, imazhe, shenja dhe tekst. Ata zhvilluan disa mënyra për të bërë që aplikacioni të kuptonte se çfarë duhej të nxirrte (p.sh., numra në vend të tekstit) dhe më pas çfarë të bënte me informacionin.
Pasi kishin të gjitha të dhënat e përpunuara, ekipi përdori aplikacionin në mënyrë të kundërt për të kërkuar trende, një prej të cilave ishte ndikimi i madh i zhvillimeve në matematikë mbi astronominë. Ata e përshkruajnë këtë proces si matematizimi i fushës, pjesë e së cilës përfshinte standardizimin e formulave të përdorura për të llogaritur pozicionet yjore, ndryshimet në zonat klimatike të përcaktuara dhe një mënyrë për të ndarë atë që po mësohej në të gjithë kontinentin.
