Lënda organike e zbuluar në asteroidin Ryugu ofron argumente të reja mbi fillimin e jetës në Tokë

Një studim i detajuar i mostrave të marra nga asteroidi Ryugu ofron argumente të reja për hipotezën se molekulat organike që çuan në shfaqjen e jetës në Tokë u bartën këtu nga kometat dhe asteroidët, raporton Live Science të hënën.

Mostrat e materialit nga asteroidi u sollën në Tokë nga misioni japonez Hayabusa2, i cili vizitoi asteroidin Ryugu në vitin 2018. Hayabusa2 kaloi pothuajse 18 muaj duke studiuar asteroidin dhe duke mbledhur mostra shkëmbinjsh dhe pluhuri nga sipërfaqja e tij, mostra që përmbajnë thesare informacioni për sistemin tonë diellor.

Objekti hapësinor 162173 Ryugu është një asteroid 870 metra relativisht afër Tokës, i cili padyshim nuk ka një atmosferë mbrojtëse, kushte në të cilat sipërfaqja e tij është e ekspozuar ndaj kontaktit të drejtpërdrejtë me hapësirën e jashtme ku mund të mbledhë pluhur ndërplanetar, i cili, me kalimin e kohës, mund të modifikojnë përbërjen kimike të sipërfaqes së asteroidit.

Shkencëtarët kanë identifikuar një seri gjurmësh shkrirjeje me një diametër midis 5 dhe 20 mikrometra që u prodhuan pas goditjes midis asteroidit dhe grimcave të pluhurit me origjinë veçanërisht nga kometat. Brenda këtyre gjurmëve, studiuesit zbuluan materiale të vogla karbonike të ngjashme me lëndën organike primitive.

“Një lëndë e tillë organike mund të përfaqësojë farat e vogla të jetës që mbërritën në Tokë nga hapësira”, tha profesori Megumi Matsumoto, një anëtar i ekipit Hayabusa2.

Kometat janë zakonisht në orbita shumë të zgjatura rreth Diellit, që do të thotë se shumicën e kohës ato janë në skajet e akullta të Sistemit Diellor. Ndërsa kalojnë sistemin e brendshëm diellor dhe i afrohen Diellit, rrezatimi diellor ngroh përzierjen e akullit dhe pluhurit nga i cili janë formuar, dhe një pjesë e këtij materiali kalon drejtpërdrejt në gjendjen e gaztë – një proces i quajtur sublimim.

Ndërsa këto materiale të gazta përhapen në hapësirë, duke u shkëputur nga sipërfaqja e kometës, ato marrin me vete grimca të tjera të ngurta nga kometa. Ky fenomen është përgjegjës për aurën (ose mane) dhe bishtin karakteristik të kometave. Kështu, një kometë që kalon afër Diellit lë një gjurmë pluhuri kometar.

Kur orbita e Tokës kryqëzohet me shtigje të tilla kometash, pluhuri digjet kur hyn në atmosferën e Tokës. Por kur një asteroid si Ryugu kalon nëpër retë e grimcave të lëna pas nga një kometë, sipërfaqja e tij, e pambrojtur nga një atmosferë, kontaminohet me pluhur kometash. Kështu, duke studiuar mostrat e materies të sjella në Tokë nga misioni Hayabusa2, ne mund të mësojmë më shumë rreth Sistemit Diellor të hershëm.

Gjurmët e shkrirjes të studiuara nga ekipi japonez u krijuan pas goditjes midis lëndës në sipërfaqen e asteroidit dhe pluhurit të kometës, dy materialet shkrihen dhe përzihen për shkak të nxehtësisë së lëshuar nga përplasja, për t’u ftohur më vonë së bashku.

Materialet sfungjerore karbonike të identifikuara në gjurmët e shkrirjes në Ryugu janë kimikisht të ndryshme nga materialet organike që gjenden zakonisht në pluhurin e kometës, sepse ato nuk përmbajnë oksigjen dhe azot.

“Ne supozojmë se materialet karbonike të formuara nga lënda organike në kometat duke avulluar substanca të paqëndrueshme si oksigjeni dhe azoti gjatë lëshimit të nxehtësisë së ndikimit. Kjo sugjeron që lënda kometare u transportua nga skajet e akullta të Sistemit Diellor në afërsi relative me Toka”, pohoi Matsumoto.

“Përbërja kimike e gjurmëve të shkrirjes sugjeron që silikatet hidrike në sipërfaqen e Ryugu janë përzier me pluhur kometar,” shtoi ai.

Matsumoto dhe ekipi i tij vazhdojnë të ekzaminojnë mostrat e mbledhura nga misioni Hayabusa2 për të marrë informacione të reja rreth Sistemit të hershëm Diellor dhe për të mësuar më shumë se si lënda organike primordiale u transportua pranë Tokës më shumë se 4 miliardë vjet më parë, përpara shfaqjes së jetës.

Studimi nga ekipi i Matsumotos u botua në revistën Science Advances.